Rynek
Leszno
Większość zabudowy rynku stanowią kamienice wybudowane w latach 1870-1914. Sprzed pożaru w 1790 r. dotrwały w niezmienionym stanie nieliczne barokowe kamieniczki z charakterystycznymi szczytowymi fasadami.
W pierzei północnej zwracają uwagę dwa sąsiadujące ze sobą budynki: pochodząca z przełomu XVII i XVIII w. kamieniczka nr 15, której fasadę wieńczy obelisk z półksiężycem i dom, według tradycji, należący do Jana Jonstona (1603-1675) – wybitnego lekarza i uczonego. Niezmiennie od 1788 r. w kamieniczce tej mieści się apteka. Wystrój wnętrza stanowi kopię wyposażenia przedwojennego. Nad wejściem zauważamy godło domu „Pod łabędziem” oraz u wejścia metalowe kółka do wiązania koni.
Na wschodniej pierzei znajduje się najstarszy budynek w rynku: kamieniczka nr 29 wzniesiona prawdopodobnie w 1624 r. Dzięki malowniczym podcieniom, wspartym na kamiennych kolumnach, jest najczęściej fotografowaną kamienicą na rynku. Nakryty jest dachem naczółkowym, na piętrze zachowały się witraże okienne z 1905 r. Obecnie mieści hotel i restaurację pn. Wieniawa.
W pierzei zachodniej na uwagę zasługuje kamienica z końca XIX w. zbudowana na murach dwóch budynków z XVIII w. Oficyna w podwórzu zachowała dwukondygnacyjny balkon. Mieszkanie na pierwszym piętrze od strony rynku (ozdobny balkon) należało do rodziców Romana Maciejewskiego, kompozytora światowej sławy, mieszkającego tu w latach 1924-34. Podczas późniejszych pobytów w rodzinnym mieście komponował tu m.in. niektóre ze znanych „Pieśni Kurpiowskich”. Tablicę pamiątkową ufundowało Leszczyńskie Towarzystwo Muzyczne im. Romana Maciejewskiego.
Kamienica nr 32 w pierzei południowej zachowała fasadę z XVIII w. zwieńczoną ozdobnym szczytem. Ponad wejściem kartusz z wizerunkiem żurawia podczas toków, o czym świadczy trzymana w łapie „gruda ziemi”.W okresie międzywojennym mieściły się tutaj delikatesy, skład kolonialny oraz winiarnia „Gourmand” (Smakosz) Teofila Zgaińskiego. Była ona ulubionym miejscem spotkań elity towarzyskiej ówczesnego Leszna.
