Kościół pw. Wszystkich Świętych w Mórkowie
Mórkowo
Kościół pw. Wszystkich Świętych w Mórkowie – powstanie kościoła datuje się na II poł XVI w. Początkowo budowla była całkowicie drewniana, dziś jedynym elementem drewnianym późnogotyckiego kościoła jest górna część głównej wieży świątyni. Pierwotny drewniany kościółek z XV w. należał do Dominikanów z Głogowa. W czasie kontrreformacji przeszedł w ręce innowierców. Dopiero pod koniec XVI w wzniesiono nową, obecną świątynie, która została przywrócona katolikom prawdopodobnie w 1595. Przez kolejne lata istnienia, kościół poddawany był różnym gruntownym remontom zmieniającym tym samym jego wygląd. Obniżono m.in. dachy nad nawą i prezbiterium, wprowadzono neogotyckie dekoracje na elewacji, a w 1909 roku dobudowano wieżę z hełmem i latarnią, która nadała obecny kształt świątyni.
We wnętrzu kościoła na uwagę zasługuje neogotycki ołtarz główny pochodzący z XIX w., oraz prezbiterium nakryte stropem kasetonowym z motywem gwiazdek z początku XX w. Znaleźć tam też można zachowaną późnobarokową chrzcielnicę z 2 poł XVIII w., krucyfiksy z XVII i XVIII w., oraz portrety trumienne pochodzące z XVII w. Najcenniejszymi zabytkami w świątyni są późnorenesansowe, XVI wieczne płyty nagrobne wykonane z piaskowca. Płyty przedstawiają zmarłego w 1572 roku Wojciecha Dłuskiego z postacią rycerza oraz młodego mężczyznę z rodu Kotowiczów-Górczyńskich z postacią chłopca w stroju renesansowym z kartuszami herbowymi.
